van Swaziland naar Hayview

Reisdag met onverwachte wendingen

Na een zeer stormachtige wind vannacht, waardoor de nacht niet heel lekker was, staan we op tijd op.

We vertrekken vandaag vanuit Swaziland weer terug naar Zuid-Afrika het plaatsje Hazyview. Tijdens deze reis zullen we de douane passeren dus we bereiden ons voor op een mogelijk oponthoud en de kilometers die we voor de boeg hebben. We staan op tijd op om na ons ontbijt te kunnen uitchecken om te vertrekken. De vriendelijke mevrouw geeft bij het uitchecken aan dat we op 3 overgangswegen Swaziland uit kunnen. Daarvan is 1 route korter maar zal voor 18 kilometer over zandpad gaan. De douane zal daar in elk geval zeer rustig zijn. Omdat ik geen idee heb waar we goed aan doen laat ik Leon naar de receptie komen zodat we samen kunnen beslissen wat de beste route is. Leon geeft aan dat de korte route met zandpad oke is. En volgens de mevrouw van de receptie hebben we daar ook een prima auto voor die dat aan kan. Daar sluit ik me dan zonder moeite bij aan. Ik heb immers ook geen idee waar ik ja of nee op zeg.

We zetten onze route in. Ik krijg een kopie van een kaartje waar de mevrouw de route aangeeft en dan hoop ik maar dat ik de kaart goed kan lezen. Daar ben ik normaliter geen ster in, maar vandaag is gokjes dag, dus ik gok dat het goed komt. Met het kopie routekaartje (bijna niet leesbaar) op schoot rijden we tot aan het moment dat het zandpad begint. De meiden sliepen tot we dit pad betraden. Dat was snel afgelopen….. Ik heb menig aflevering van de gevaarlijkste wegen gezien…. Deze hoort zeker bij de top 3. Met enige behendigheid manoeuvreert Leon onze auto door de 18 kilometer van hobbels, bulten, gaten, stenen, keien, losse zand, smalle wegen en afgronden… zweet in de handen en de airco maar een standje hoger. Manon vraagt zich af wie deze weg heeft bedacht….. dit kan toch niet normaal zijn. Gelukkig komen we heel af en toe nog een auto of mensje tegen…. Dan zijn we toch niet helemaal alleen op de wereld.

Toch doemt er een enigszins onduidelijk bordje op dat we nog op de goede weg zijn naar de grens overgang van Bulumbale. Hier komt toch geen mens. Keurig staat er een kantoortje waar dan nog 5 mensen werkzaam zijn. En er komt uit het niets nog een vrachtwagen van de andere kant die dezelfde weg met een vrachtwagen gaat doen…. Als hij van die kant komt, dan moet de weg daar toch goed zijn. Niets is minder waar, het blijft hetzelfde. Zodra we de grensovergang van Zuid-Afrika over zijn worden de wegen enigszins beter. Gelukkig, dat scheelt al een heel stuk.

De bedoeling is dat we nu de route voortzetten naar Nelspruit om de Chimpansee project van Jan Goodale te bezoeken. Opnieuw is op geen enkele navigatie de route te vinden van deze chimpansee locatie. Na de lange route over het zandpad en besluiten we om hier niet heel veel tijd meer in te steken en de laatste 50 km naar Hazyview voort te zetten. Rond 14 uur zijn we dan ook op Rissington Inn in Hazyview. Een prachtige kamer met eigen vuurstookplaats, 2 badkamers en slaapkamers en prachtige veranda met hangmat. Omdat het nu mooi weer is besluiten we eindelijk de bikini eens aan te doen en lekker aan het zwembad te gaan liggen.

De avond sluiten we af bij restaurant Kuka waar Leon en ik Krokodil hebben gegeten. Dit lijkt op kip, maar dan met vetjes eraan (bleh!), niet iets dat ik nou perse lekker vindt. De curry die volgde was wel heerlijk. Nu ff verslagje afmaken, uploaden en foto’s bewerken en dan lekker bedje slapen. Nadat we de dikke bromvlieg gemept hebben op onze slaapkamer.

Welterusten allemaal, tot snel.

Daniëlle